خمسه تسبیحات اربعه

خمسه تسبیحات اربعه

(دکتر حجت بقایی؛ التماس دعا)

 

 

تسبیحات اربعه

نوای پاکی و ایمان

چون نسیمی که

در کویر دل‌ها می‌وزد

شعله‌ای که

در تاریکی روشنایی می‌بخشد.

سبحان الله

پاکی بی‌نهایت

آب زلالی که

هر لکه‌ی شک را می‌شوید

آینه‌ای که

حقیقت را بازتاب می‌دهد

و دل را به پرواز می‌کشاند.

الحمد لله

سپاس بی‌پایان

لحظه‌هایی که

در آن‌ها زندگی معنا می‌یابد

شکرگزاری

برای هر نفس

هر خورشید

هر قطره باران

که چون گل‌هایی رنگین

دنیا را زیبا می‌کنند.

لا إله إلا الله

تنها معبود

حقیقتی که

تمام پیچیدگی‌ها را

حل می‌کند

ستونی استوار

در دل طوفان‌های زندگی

نوری که

هیچ ظلمتی

توانایی خاموش کردنش را ندارد.

الله اکبر

بزرگی بی‌کران

قدرتی که

زمین و آسمان را

به تحسین وامی‌دارد

سرشار از شکوه و عظمت

که هر گام ما را

به سوی او نزدیک‌تر می‌کند.

تسبیحات اربعه

سرودی است که

در هر لحظه‌ی زندگی‌مان

تکرار می‌شود

چراغی که

مسیر را روشن می‌کند

و جان را

به آرامشی بی‌پایان می‌رساند.

***

سبحان الله

چون نسیمی که

آرام از لابه‌لای برگ‌ها

عبور می‌کند

پاک و بی‌هیاهو

صدایی نرم و بی‌صدا

که در دل جهان

طنین‌انداز است.

سبحان الله

یادآوری از

پاکی و بی‌نقصی

فراتر از

هر کلمه و مفهوم

فراتر از

همه آنچه چشم می‌بیندو

ذهن می‌فهمد.

سبحان الله

همان نغمه‌ی آسمانی که

در دل شب‌های تار

چون چراغی فروزان

راه گم‌شدگان را

به سمت نور هدایت می‌کند.

سبحان الله

در پیچ و خم زندگی‌های خسته

چون قطره‌ای زلال

که روی سنگ‌های سخت می‌لغزد

شکوه خلقت را

به نمایش می‌گذارد.

سبحان الله

وقتی آسمان‌ها

بی‌صدا به ستایش می‌نشینند

وقتی زمین

از تحسین مبهوت می‌ماند

وقتی دل‌های مشتاق

در سکوت به راز خلقت

گوش می‌دهند.

سبحان الله

بی‌انتها

بی‌کران

نامی که

در هر نفسی جاریست

شعله‌ای که

هرگز خاموش نمی‌شود

چراغ راهی که

همیشه روشن است.

سبحان الله

صدای آرامش

در سکوت صبح

پیوسته جاری

در نفس‌های جان

سبحان الله

آرامشی که

به دل‌ها می‌نشیند

روحی که

در سکوت دعا جاریست

آوایی که تا ابد

در دل وجود ما

تکرار می‌شود.

***

الحمدالله

آوای سپاسی که

در دل صبح می‌پیچد

ستاره‌ای در آسمان تاریکی‌ها

نشانه‌ای

از رحمت بی‌کران و لطف بی‌پایان.

الحمدالله

سپاس بی‌پایان

برای هر نفسی که می‌کشیم

برای هر روزی که

می‌آید و غروب می‌کند

برای هر لحظه‌ای که

زندگی را معنا می‌بخشد.

الحمدالله

شکرگزاری که

از عمق جان برمی‌خیزد

چون بارانی نرم که

زمین تشنه را

سیراب می‌کند

رنگی تازه

به برگ‌های پژمرده می‌بخشد.

الحمدالله

برای دردهایی که

درس صبر به ما دادند

برای شادی‌هایی که

لبخند را بر لبان ما نشاندند

برای هر قدمی که

ما را به سوی نور هدایت کرد.

الحمدالله

برای خورشید که

هر روز طلوع می‌کند

برای نسیمی که

در گرمای ظهر

به ما آرامش می‌دهد

برای شب‌هایی که

ستاره‌ها در آسمان می‌درخشند.

الحمدالله

نه فقط با زبان

بلکه با تمام وجود

در هر نگاه

در هر حرکت

سپاسی بی‌پایان که

به خالق همه چیز تقدیم می‌شود.

الحمدالله

شکر جاری

بر لبان خسته

که هر لحظه نغمه‌ی زندگیست

الحمدالله

که در سختی‌ها

پناهی است

در اضطراب‌ها آرامشی

در هر تپش قلب

نعمتی که

هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود.

الحمدالله

زیباترین

زمزمه‌ی دل‌های عاشق

نغمه‌ای که

هرگز پژمرده نمی‌شود

چراغی است که

مسیر زندگی را روشن می‌کند.

***

لا إله إلا الله

بی‌همتا

کلامی که

در عمق جان فرو می‌رود

و هر شک و تردیدی را می‌شکند

چراغی روشن

در تاریکی‌های دل.

لا إله إلا الله

بی‌نیازی مطلق

سرچشمه‌ی تمام آرامش‌ها

تنها

حقیقتی که

پایدار و جاودان است

بی‌هیچ شریک و همتایی.

لا إله إلا الله

حقیقتی که

در هر نفس

با آن زندگی می‌کنیم

با آن نفس می‌کشیم

با آن

گام برمی‌داریم

در مسیر روشن زندگی.

لا إله إلا الله

بی‌پایان

صدایی طنین‌انداز

در کوهستان‌های قلب

مانند

صدای آب روان

که بی‌وقفه جاری است

و به هر گوش شنونده‌ای

آرامش می‌بخشد.

لا إله إلا الله

ایمان

سنگ‌بنای دل‌ها

که در طوفان‌ها

تکیه‌گاهیست محکم

لا إله إلا الله

مفتاح درهای نور

پلی که ما را

از جهان مادی

به جهان معنا می‌برد

چشمه‌ای که

هر تشنه را سیراب می‌کند

پناهی که

هیچ ترسی در آن نیست.

لا إله إلا الله

بی‌نیازی از

هر چیز جز آن یگانه

تسلیم کامل

و دریچه‌ای

به سوی بی‌کرانگی و عظمت بی‌نهایت.

لا إله إلا الله

مانند نسیمی لطیف

بر برگ‌های خشکیده‌ی دل

مانند بارانی که

زمین خسته را تازه می‌کند

نغمه‌ای که

هرگز از یاد نمی‌رود

و تا ابد

در قلب‌ها جاری است.

لا إله إلا الله

بی‌همتاترین

حقیقت هستی

که همه چیز را

روشن می‌کند

و همه چیز را

به سوی نور می‌کشاند

با قدرتی که

هیچ‌گاه پایان نمی‌یابد.

***

الله اکبر

بزرگی که

در هر قطره‌ی باران جاریست

در هر نسیم صبحگاهی که

نوازشگر گونه‌هاست

بی‌انتها

فراگیر

بدون هیچ مرزی

صدایی که

آسمان‌ها را

به لرزه درمی‌آورد

و زمین را

به سجده وا می‌دارد.

الله اکبر

شکوهی که

در طلوع خورشید پنهان است

در تابش مهتاب

در رعد و برق‌های خشمگین آسمان

قدرتی که

هستی را می‌سازد و نگاه می‌دارد.

الله اکبر

همان نغمه‌ی قلب‌های مؤمن

همان فریاد جان‌هایی که

تسلیم هستند

که در برابر عظمت خدا

سر تعظیم فرود می‌آورند

و با هر تپش

این حقیقت را

فریاد می‌کنند.

الله اکبر

بزرگی که

در نگاه هر مخلوق

فریاد می‌زند

بی‌کران و بدون مرز

الله اکبر

از بلندای کوه‌ها

از عمق دریاها

از بی‌کران آسمان‌ها

در هر گوشه‌ این جهان

صدا می‌پیچد

بی‌انتها

همیشه بزرگتر

همیشه برتر.

الله اکبر

که به ما یادآوری می‌کند

که هیچ چیز

جز او نیرومند نیست

که همه‌ی قدرت‌ها

در برابر او کوچکند

و ما در برابر عظمتش

تنها مخلوقاتی فروتنیم.

الله اکبر

گواهی

به حضور او در همه چیز

در لبخند

در اشک

در شادی

در درد

در زندگی

در مرگ

و در هر لحظه‌ای که هستیم.

الله اکبر

فریادی است

که از درون ما برمی‌خیزد

نوری که

تاریکی‌ها را می‌شکند

و قلب‌ها را

به سمت آرامش و یقین می‌کشاند

بی‌کران

بی‌همتا

ابدی.

×روزنوشتهای دکتر حجت بقایی

دکتر حجت بقایی: ایران طلایی زیر سایه‌های تاراج بیگانگان

دکتر حجت بقایی: ایران طلایی زیر سایه‌های تاراج بیگانگان

 

واحدخبر کارگروه صلح و سازش// در جلسه ای دوستانه که جمعی از سیاستهای اروپاییان صحبت می کردند و به دفاع از سیاستهای پولی آنها پرداختند، و توان اقتصادی و پیشرفت اروپاییان را تمجید می کردند، شخصی که آرام داشت گوش می داد، از جمع اجازه خواست او هم صحبتی کند، و من مطالبی شنیدم که شاید بارها دیده بودم ولی نمی دانم چرا تا حالا روی آنها دقیق نشده بودم. اخبار مدیریت- دکتر حجت بقایی؛ همیشه بر این باور است که تاریخ ایران، سرشار از افتخار و جایگاهی استثنایی در میان تمدن‌های بزرگ جهان دارد.

به گزارش خبرنگار ما،وقتی دکتر حجت بقایی؛ مشاور تحقیق و توسعه، به تاریخ اروپا نگاه می‌کند، به وضوح رد پای ایران را در تحولات و پیشرفت‌های این قاره می‌بیند. او می‌گوید کشورهایی مانند اسپانیا، پرتغال و هلند سال‌هاست که از ثروت‌های بی‌کران ایران بهره برده‌اند، به گونه‌ای که می‌توان گفت ایران طلایی در زیر سایه‌های تاراج قرار گرفته است.

دکتر بقایی به یاد می‌آورد که در طول قرون متمادی، سرزمین ایران بارها مورد دستبرد و چپاول قرار گرفته است. کشورهای اروپایی با تکیه بر قدرت نظامی و اقتصادی، منابع ارزشمند ایران را غارت کردند، در حالی که مدیران و سیاست‌مداران ایرانی گاه نتوانستند از این گنجینه‌ها به نفع مردم و پیشرفت کشور بهره ببرند. دکتر بقایی تاکید می‌کند که حتی کشورهایی مثل مجارستان که ریشه‌های قومی‌شان به خون هون‌ها و ترک‌ها بازمی‌گردد، اگر ایران نبود، اصلاً وجود نداشتند.

او با حسرت می‌گوید آلمان که امروز به نژاد خود می‌نازد، باید بداند که اجدادش روزگاری زیر سایه و گسترش سرزمین‌های ایرانی بودند. همچنین دکتر بقایی اشاره می‌کند که انگلیس، تمام شکوه و قدرتش را مدیون روابط و منابعی است که از ایران و هند به دست آورده است. فرانسه نیز با هوشیاری اما مکارانه، از انگلیس آموخت چگونه پشت دوستی‌ها خیانت کند و به قدرت برسد.

برای دکتر بقایی، این تاریخ کهنه درس‌های بسیار مهمی برای نسل امروز ایران دارد. او باور دارد که هنوز در این قرن، کشورهایی مانع پیشرفت و آرامش ایران می‌شوند. ایران سرزمینی است پر از منابع طبیعی و استعدادهای بی‌کران، اما متأسفانه مدیران آن گاه چشمان خود را می‌بندند و اجازه نمی‌دهند مردم از این ثروت‌ها بهره‌مند شوند. دکتر بقایی هشدار می‌دهد که در مقابل، دنیا بیدار است و طمع در نگاه‌های قدرت‌طلبان همچنان شعله‌ور باقی مانده است.

اما دکتر بقایی امیدوار است؛ ایران زخمی است، اما هنوز ایستاده است. مثل خورشیدی که آرام می‌تابد و می‌داند دیر یا زود بیدار خواهد شد. او به اطمینان می‌گوید دیگر هیچ دست غریبه و طمع‌کاری اجازه نخواهد داشت به جان این سرزمین بیفتد. چرا که ریشه‌های ایران عمیق‌تر و قلبش بزرگ‌تر از همه ظلم‌هاست.

دکتر بقایی پیام مهمی برای مردم ایران دارد: آن‌ها باید بدانند که تاریخشان پرافتخار و آینده‌شان روشن است. نباید اجازه دهند سایه تاراج و طمع بر سرشان سنگینی کند. دکتر بقایی از همه می‌خواهد بیدار شوند، قدر خود را بدانند و با همت و هوشیاری، فردایی درخشان بسازند که شایسته این خاک است.

×سرویس اقتصادو توسعه_ گروه خبری، تحلیلی اخبار مدیریت

+روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه

#ایران

#تاریخ_ایران

#مشاور_تحقیق_و_توسعه

#اروپا

#اسپانیا

#هلند

#پرتغال

#انگلیس

#فرانسه

#مجارستان

#بوسنی_و_هرز_گوین

#دکتر_حجت_بقایی

بیست و هشت مرداد؛ قاتل دموکراسی در ایران

بیست و هشت مرداد؛ قاتل دموکراسی در ایران

 

واحد خبر کارگروه صلح و سازش، سرویس اقتصادو توسعه// از نگاه دکتر حجت بقایی، خبرنگار و مشاور تحقیق و توسعه، بیست و هشتم مرداد ۱۳۳۲ یکی از تلخ‌ترین روزهای تاریخ معاصر ایران است که ضربه‌ای جدی به دموکراسی وارد کرد. او معتقد است این روز نماد سرکوب اراده مردم و دخالت قدرت‌های بیگانه است که به سقوط دولت قانونی و منتخب دکتر محمد مصدق انجامید.

دکتر بقایی توضیح می‌دهد که دولت مصدق با ملی کردن صنعت نفت، درصدد بود استقلال کشور را از سلطه بیگانگان بازپس گیرد، اما همین اقدام موجب خشم بریتانیا و حمایت آمریکا از کودتا شد. به گفته او، دخالت بیگانگان و همکاری عوامل داخلی باعث شد تا روند دموکراسی در ایران به شدت آسیب ببیند و فضای سیاسی کشور تا سال‌ها پس از آن سرکوبگرانه باقی بماند.

از نظر دکتر بقایی، پیامدهای کودتای ۲۸ مرداد فقط محدود به سرنگونی یک دولت نبود؛ این کودتا روابط ایران با غرب را به شکلی تعیین‌کننده شکل داد و ایران را به یکی از پایگاه‌های استراتژیک آمریکا در منطقه تبدیل کرد. او معتقد است این وابستگی سیاسی و اقتصادی، استقلال کشور را به شدت تضعیف کرد و بذر نارضایتی‌های عمیق مردمی را کاشت که بعدها به انقلاب اسلامی منجر شد.

دکتر بقایی همچنین تأکید می‌کند که درس بزرگ این حادثه تاریخی، اهمیت محافظت از نهادهای دموکراتیک و استقلال ملی است. او باور دارد حفظ آزادی‌ها و مشارکت سیاسی مردم، تنها راه عبور از بحران‌ها و تحقق توسعه پایدار در ایران است.

یادآوری ۲۸ مرداد به ما نشان می‌دهد که دموکراسی و آزادی، ارزش‌های شکننده‌ای هستند که باید با هوشیاری و تلاش مستمر از آن‌ها دفاع کرد تا تاریخ تلخ گذشته دوباره تکرار نشود.

در حالی که در ایران، با کودتای ۲۸ مرداد، روند دموکراتیک و اصلاحات سیاسی متوقف و حتی به عقب بازگشت، در همان دوره تاریخی در کشورهای دیگری مثل ژاپن، مسیر اصلاحات و توسعه دموکراسی به صورت پیوسته ادامه داشت. پس از جنگ جهانی دوم، ژاپن دست به اصلاحات عمیق سیاسی و اقتصادی زد؛ قانون اساسی جدید با تاکید بر حقوق بشر، مشارکت سیاسی گسترده و ایجاد نهادهای دموکراتیک تصویب شد و روند توسعه سیاسی و اقتصادی این کشور تسریع شد.

در بسیاری از کشورهای دیگر نیز، پس از جنگ جهانی دوم، موجی از اصلاحات سیاسی و اجتماعی شکل گرفت که زمینه‌ساز توسعه نهادهای دموکراسی و مدرن‌سازی جامعه بود. اما ایران با سقوط دولت مصدق و تحکیم استبداد شاهنشاهی، از این جریان جهانی عقب ماند و فرصت طلایی دموکراتیزاسیون و اصلاحات فراگیر را از دست داد.

دکتر بقایی معتقد است که این وقفه تاریخی، تأثیرات بلندمدتی بر ساختار سیاسی و اجتماعی ایران گذاشت که همچنان ادامه دارد. او می‌گوید: «کشورهایی که توانستند اصلاحات را آغاز کنند و نهادهای دموکراتیک را تقویت نمایند، امروز از ثبات و توسعه برخوردارند، اما ایران هنوز درگیر پیامدهای آن کودتای تاریخی است.»

 

+سرویس اقتصادو توسعه

نقش ایران در اقتصاد غذایی جهان و راهکارهایی برای توسعه اقتصاد غذایی ایران

واحدخبر کارگروه صلح و سازش// نقش ایران در اقتصاد غذایی جهان و راهکارهایی برای توسعه اقتصاد غذایی ایران

اخبار مدیریت- سرویس اقتصاد و توسعه/ دکتر حجت بقایی؛ مشاور تحقیق و توسعه و گزارشگر شبکه صنایع غذایی، با نگاهی جامع به موضوع اقتصاد غذا آغاز می‌کند: «اقتصاد غذا به معنای کل فعالیت‌های اقتصادی مرتبط با تولید، توزیع، مصرف و تجارت مواد غذایی است. این بخش از اقتصاد، نقش حیاتی در تأمین امنیت غذایی و رفاه جامعه دارد. عوامل متعددی در شکل‌گیری اقتصاد غذا نقش دارند؛ از جمله منابع طبیعی مثل آب و خاک، فناوری‌های کشاورزی، نیروی کار، زیرساخت‌های حمل و نقل و همچنین سیاست‌های دولتی که حمایت از تولیدکنندگان و تنظیم بازار را تضمین می‌کند.»
ایشان ادامه می‌دهد: «در دنیای امروز، اقتصاد غذا نه تنها مربوط به تولید بلکه به زنجیره‌های ارزش غذایی از مزارع تا سفره‌ها نیز ارتباط دارد. عوامل جهانی مانند تغییرات اقلیمی، تحولات جمعیتی و روندهای بازارهای بین‌المللی نیز بر این حوزه تأثیرگذارند.»
در بخش بعدی درباره نقش ایران در اقتصاد غذایی جهانی، دکتر بقایی بیان می‌کند: «ایران با دارا بودن تنوع اقلیمی و منابع طبیعی غنی، ظرفیت‌های خوبی در تولید محصولات خاص غذایی دارد. ما در تولید محصولاتی مانند زعفران، پسته، خرما و انار در سطح جهانی مطرح هستیم و سهم قابل توجهی در بازارهای صادراتی این محصولات داریم. البته باید بپذیریم که سهم کلی ایران در اقتصاد غذایی جهان نسبت به قدرت‌های بزرگ تولیدکننده غذا کمتر است، که این موضوع ناشی از چالش‌های داخلی و محدودیت‌های بین‌المللی است.»
وی تأکید می‌کند: «تحریم‌ها، کمبود فناوری‌های نوین، مسائل مربوط به مدیریت منابع آبی و ضعف در زنجیره‌های تامین و صادرات از مهم‌ترین موانعی است که باعث شده ایران نتواند به جایگاه واقعی خود در اقتصاد غذایی جهان برسد.»
در پایان، دکتر بقایی راهکارهایی برای فعال‌تر شدن ایران در اقتصاد غذایی جهان ارائه می‌دهد: «برای افزایش سهم ایران، نخست باید به بهره‌وری و نوآوری در بخش کشاورزی توجه ویژه شود. استفاده از فناوری‌های مدرن، مدیریت بهتر منابع آب، توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل و لجستیک و ایجاد زنجیره‌های ارزش افزوده قوی، از ضرورت‌هاست. همچنین، سیاست‌های حمایتی دولت و حذف موانع صادراتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و همکاری‌های منطقه‌ای می‌تواند نقشی تعیین‌کننده داشته باشد.»
ایشان در خاتمه می‌گوید: «اقتصاد غذا حوزه‌ای استراتژیک و حیاتی است و اگر بتوانیم با برنامه‌ریزی درست و بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود، ضعف‌ها را برطرف کنیم، ایران می‌تواند سهم قابل توجهی در اقتصاد غذایی جهانی به دست آورد و به امنیت غذایی پایدار داخلی و منطقه‌ای کمک کند.»

+گروه خبری تحلیلی اخبار مدیریت _ سرویس اقتصاد توسعه

من گرگ کاسپینم؛ صدایی از دل تاریخ فراموش‌شده‌ی گیلان

من گرگ کاسپینم؛ صدایی از دل تاریخ فراموش‌شده‌ی گیلان

(دکتر حجت بقایی؛ مشاور تحقیق و توسعه)

من گرگ کاسپینم.
شاید بپرسی چرا این را می‌گویم؟ چرا خودم را گرگ می‌دانم؟
چون به دنبال تیم هستم، ولی خوب می‌دانم اگر هیچ‌کس هم نیاید، باز هم از پس همه کارها برمی‌آیم. چون تنهایی را بلد شده‌ام، مثل نیاکانم.
من گرگم، نه از آن دسته که شبانه از کوه می‌آیند، بلکه از تبار گرگ‌هایی که کنار آدم‌ها لانه داشتند، در باغ‌ها، در شالیزارها... از تبار «گرگ کاسپین».
اما این «گرگ کاسپین» یا همان «گیله‌گرگ» که بود؟
گونه‌ای از گرگ که پیش از ورود صفویان، در دل جنگل‌ها و دشت‌های گیلان زندگی می‌کرد. موجودی که هم غرورش را حفظ کرده بود و هم با انسان، نسبتی نزدیک پیدا کرده بود. رام نمی‌شد، اما همراه بود. این گرگ، برخلاف تصویر وحشی‌اش در فرهنگ عامه، پاسدار زمین بود. نگهبان خاموشی که حتی به روایت‌هایی، جرأت رویارویی با ببر را نیز داشت.
تا پیش از صفویان، گیلان منطقه‌ای نیمه‌مستقل بود. طبیعتی نفوذناپذیر داشت، نه فقط به خاطر کوه‌ها و باتلاق‌ها، بلکه به‌خاطر نظم خاصی که در دلش جریان داشت. حضور گیله‌گرگ‌ها بخشی از این نظم بود. شاید یکی از همان دلایلی که تا آن زمان هیچ لشگری به آسانی جرأت ورود به گیلان را نداشت، همین نگهبانان گمنام بودند.
اما ورق برگشت. صفویان آمدند. همان سلسله‌ای که بنیان‌گذارش در گیلان بزرگ شد، حالا با بهانه‌ای به سرزمین مادری‌اش حمله کرد. توهُّم خیانت شاهزاده‌ای صفوی در گیلان دستاویز شاه عباس برای ورود به گیلان شد.
با ورود سپاه صفویه، نظم طبیعی منطقه شکست. نه فقط سیاست و قدرت، بلکه محیط زیست گیلان هم مورد هجوم قرار گرفت.
بعد، پای اروپایی‌ها باز شد. پای تجارت، طمع، گیاهان بیگانه، برنج و چای. شاید باورت نشود، اما پوشش گیاهی گیلان را تغییر دادند. غذایی که مردم می‌خوردند، تغییر کرد. باورهایشان، شیوه زیستشان، و حتی حیوانات همراهشان.
و اینگونه بود که گیله گرگ، گرگ کاسپین شد،و آن موجود قدرتمند و اصیل، از تاریخ محو شد. نه فقط او، بلکه ده‌ها گونه دیگر هم با او رفتند. کسی هم نپرسید چرا.
چرا نامی از آن‌ها در تاریخ نیست؟ مگر گیلان جنگل نداشت؟ مگر زمینش پر از زندگی نبود؟ پس آثارش کو؟ چرا در کتاب‌ها نشانی از آن اکوسیستم بکر نیست؟
شاید چون نوشتن تاریخ، همیشه در دست فاتحان بوده. و فاتحان، چیزی را نمی‌نویسند که دوست ندارند تو بدانی.
اما من هستم.
من گرگ کاسپینم.
بلند شده‌ام تا صدای فراموش‌شدگان باشم.
آن‌هایی که سهمی در قدرت نداشتند، اما ستون‌های زمین بودند.
من به دنبال تیم هستم، ولی اگر نباشند، تنها می‌جنگم.
چون این زمین، هنوز لایق نگهبان است.

+روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه

#گرگ_کاسپین
#گیله_گرگ
#گیلان
#اکو_سیستم_گیلان
#طبیعت
#جنگل
#مشاور_تحقیق_و_توسعه 
#مقاله
#دکتر_حجت_بقایی 
#تاریخ_گیلان

سرودِ تولید، آوازِ سرزمین

سرودِ تولید، آوازِ سرزمین

(دکتر حجت بقایی؛ مشاور تحقیق و توسعه)

در دلِ شهری که
پر است از هیاهو و سردرگمی
صدای خاموشِ تولید
فریادِ مقاومت است
دست‌هایی که
چون کوهند
ایستاده‌اند
در برابر طوفانِ ناامیدی
با عرقِ پیشانی
با شورِ ایمان به فردا.
کالاهایی که
در دلِ این خاک ساخته می‌شوند
فرزندانِ این سرزمینند
نه محصولِ بسته‌بندی‌های رنگیِ بیگانه
بلکه
زاده‌ی تلاشِ بی‌وقفه‌ی مردمی که
دل به وطن بسته‌اند.
چرا بی‌اعتنایی؟
چرا به برندهای بیگانه پناه می‌بریم؟
وقتی هر نخِ پارچه
هر پیچِ آهن
هر قطره عرقِ این خاک
با داستانی پرغرور
درهم تنیده است.
ای سرزمینِ توانستن!
ای خاکِ جانفشانی!
وقت آن است که
دست‌ها را به هم بدهیم
و باور کنیم
که کیفیت
فقط رنگ و نام نیست
که کیفیت
جانِ زحمت است
که در دل تولیدِ ملی می‌تپد.
نمی دانم چرا
گاهی یادمان می‌رود
که ما وارثانِ بزرگ‌ترین مقاومت‌ها هستیم
و تولید
تنها کالا نیست
بلکه
سرودِ ایمان است
به خود
به سرزمین
به فردا.
بلند شو
ای تولید!
فریاد بزن
در کوچه‌های خاموش
که این خاک
هنوز نفس می‌کشد
و این مردم
هنوز می‌سازند.

+روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه

#تولید_ایرانی
#ساخت_ایران

امنیت، ستون توسعه؛ روایت دکتر بقایی از تعطیلی زندان‌ها در هلند

امنیت، ستون توسعه؛ روایت دکتر بقایی از تعطیلی زندان‌ها در هلند

اقتصاددان شمال، سرویس اقتصاد و توسعه// دکتر حجت بقایی، مشاور تحقیق و توسعه، در گفت‌وگویی تحلیلی با ما به بررسی پدیده‌ای نادر اما معنادار پرداخت: تعطیلی هشت زندان در کشور هلند به دلیل کمبود مجرم در سال 2013. او این اتفاق را نه یک رخداد عجیب، بلکه نتیجه‌ی یک مسیر هدفمند و عقلانی در مدیریت اجتماعی می‌داند.
به باور دکتر بقایی، امنیت نباید صرفاً به‌عنوان ابزار کنترل دیده شود، بلکه باید به‌مثابه یکی از ستون‌های اصلی توسعه مورد توجه قرار گیرد. او تأکید می‌کند که در هلند، نگاه به امنیت از حالت واکنشی خارج شده و به یک نگاه پیشگیرانه، هوشمند و ساختاری تبدیل شده است؛ نگاهی که ریشه در عدالت اجتماعی، سلامت روان، آموزش فراگیر و عدالت ترمیمی دارد.
دکتر بقایی با اشاره به سیاست‌های پیشگیرانه هلند توضیح می‌دهد که این کشور سرمایه‌گذاری سنگینی روی مسائل زیربنایی انجام داده است؛ از آموزش کودکان در مناطق آسیب‌پذیر گرفته تا برنامه‌های حمایت از خانواده‌های در معرض بحران. به گفته او، هلند به‌جای آن‌که به مجازات‌های سنگین و بلندمدت تکیه کند، با سیاست‌هایی چون مجازات‌های جایگزین، خدمات عمومی و حبس خانگی، توانسته نه‌تنها نرخ تکرار جرم را کاهش دهد، بلکه ساختار زندان‌محور عدالت کیفری را نیز بازتعریف کند.
در بخشی از صحبت‌هایش، او به نقش درمان و مشاوره در برخورد با اعتیاد اشاره می‌کند؛ «برخورد با جرم وقتی نتیجه می‌دهد که به ریشه‌ها پرداخته شود. نگاه صرفاً مجرمانه به معتاد، اشتباهی استراتژیک است. هلند این را فهمیده بود.»
او می‌گوید فناوری هم نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است. از دوربین‌های هوشمند گرفته تا تحلیل داده‌های جرم‌شناسانه، ابزارهای نوین به پلیس و نهادهای امنیتی این امکان را داده‌اند که تصمیمات بهتری بگیرند و پیش از وقوع جرم، آن را خنثی کنند. این یعنی امنیتی پویا، که در خدمت توسعه است، نه در برابر آن.
تعطیلی زندان‌ها، از نگاه دکتر بقایی، تنها یک نشانه‌ی ظاهری از یک فرایند عمیق‌تر است. به گفته او، «وقتی جامعه‌ای به سمتی می‌رود که جرم در آن کم می‌شود، این نه نشانه‌ی ضعف امنیتی، بلکه نتیجه‌ی بلوغ امنیتی است. این یعنی ما به جای پر کردن زندان، داریم ظرفیت انسانی را بازسازی می‌کنیم.»
او البته به چالش‌های ناشی از این روند هم بی‌تفاوت نیست. کاهش تعداد زندانیان، منجر به تعطیلی زندان و در پی آن، بیکاری کارکنان شده است. دکتر بقایی اشاره می‌کند که دولت هلند برای این مسئله هم برنامه‌ریزی داشته و بسیاری از این افراد را در حوزه‌های دیگر امنیت عمومی به‌کار گرفته است.
همچنین اشاره می‌کند که در دوره‌ای، هلند حتی بخشی از زندان‌های خالی‌اش را به کشورهای دیگر اجاره داده است.
در پایان، دکتر بقایی به یک نکته کلیدی بازمی‌گردد: «امنیت، پیش‌شرط توسعه است. اما این امنیت باید از جنس آگاهی، عدالت و انسان‌محوری باشد، نه صرفاً زور و بازداشت. هلند نشان داد که با تغییر نگاه، می‌توان هم جامعه‌ای امن‌تر داشت و هم انسانی‌تر.»

+سرویس اقتصادو توسعه / گروه خبری تحلیلی اقتصاددان شمال

#هلند
#امنیت
#دکتر_حجت_بقایی
#توسعه
#مشاور_تحقیق_و_توسعه

مصاحبه با دکتر حجت بقایی درباره بازگشت به فعالیت‌های تحقیق و توسعه

واحد خبر کارگروه صلح و سازش// دکتر حجت بقایی با نگاه عمیق و پرانرژی‌اش، از روزهای کم‌کاری در حوزه تحقیق و توسعه سخن می‌گوید. او اعتراف می‌کند که گاهی شرایط و مشغله‌های زندگی، زمان و انرژی لازم برای مطالعه و پژوهش را محدود کرده بود، اما اکنون با انگیزه‌ای تازه و ذهنی پُر از ایده‌های نو، بازگشت خود را به دنیای تحقیق اعلام می‌کند.
به گفته‌ی دکتر بقایی، فاصله گرفتن کوتاه‌مدت از پژوهش نه تنها باعث تحلیل رفتن توانایی‌ها نمی‌شود، بلکه فرصتی برای بازنگری و یافتن مسیرهای نو در پژوهش فراهم می‌آورد. او تاکید می‌کند که در این مسیر، بازگشت به اصول اولیه تحقیق، مرور مجدد منابع و به‌روزرسانی دانش فنی، گام‌های اولیه و حیاتی هستند.
از نگاه او، کلید اصلی فعال ماندن در حوزه تحقیق و توسعه، داشتن یک برنامه منظم و پایبندی به آن است. دکتر بقایی بر اهمیت ایجاد عادات مطالعه روزانه و تعامل مستمر با جامعه علمی تاکید دارد. او می‌گوید: «پژوهش، یک فرآیند زنده و پویاست که نیازمند تکرار و استمرار است؛ هر بار که شروع می‌کنید، یک فرصت تازه برای خلق دانش جدید است.»
در ادامه، دکتر بقایی به اهمیت همفکری با همکاران و بهره‌گیری از شبکه‌های ارتباطی علمی اشاره می‌کند. او معتقد است که محیط‌های همکاری و جلسات گروهی، علاوه بر ایجاد انگیزه، به توسعه ایده‌ها و دستیابی به راهکارهای نو کمک فراوان می‌کنند.
او در پایان صحبت‌هایش، به همه پژوهشگرانی که مدتی از فعالیت فاصله گرفته‌اند، توصیه می‌کند که هیچ‌گاه برای شروع دوباره دیر نیست. فقط کافی است که اراده کنند، برنامه‌ریزی دقیق داشته باشند و با اشتیاق و پشتکار به مسیر بازگردند.

روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه

#مشاور_تحقیق_و_توسعه
#دکتر_حجت_بقایی  
#پژوهشگر 
#محقق
#نویسنده
#فیلمنامه_نویس

دشت رژان؛ فرصت طلایی کشاورزی و گردشگری برای سرمایه‌گذاری پایدار

واحد خبر کارگروه صلح و سازش به نقل از گروه خبری، تحلیلی اقتصاددان شمال// دکتر حجت بقایی، مشاور تحقیق و توسعه، که سال‌ها در دشت رژان زندگی کرده و خود را مدیون مهربانی مردم این منطقه می‌داند، از ظرفیت‌های بالقوه دشت رژان در حوزه‌های کشاورزی و گردشگری سخن گفت و بر ضرورت جذب سرمایه‌گذار برای توسعه پایدار این منطقه تأکید کرد.

وی با بیان خاطرات خوش زندگی در این دشت، دشت رژان را سرزمینی با خاک حاصلخیز و اقلیم مناسب برای کشت محصولات با ارزش مانند زعفران، خرما و گیاهان دارویی معرفی کرد. دکتر بقایی تأکید کرد که بهره‌گیری از فناوری‌های نوین کشاورزی، از جمله سیستم‌های آبیاری هوشمند و گلخانه‌های مدرن، می‌تواند تحول اقتصادی بزرگی در این منطقه ایجاد کند.

از سوی دیگر، وی به فرصت‌های بی‌نظیر گردشگری طبیعی و فرهنگی دشت رژان اشاره کرد و گفت که توسعه اکوتوریسم، اقامتگاه‌های بوم‌گردی و معرفی فرهنگ غنی مردم محلی می‌تواند به ایجاد اشتغال و درآمدزایی پایدار منجر شود.

دکتر بقایی خاطرنشان کرد که تحقق این پتانسیل‌ها نیازمند سرمایه‌گذاری هوشمندانه و همکاری نزدیک با مردم منطقه است و ابراز امیدواری کرد که دشت رژان به‌زودی به یکی از نمونه‌های موفق توسعه پایدار در جنوب ایران تبدیل شود.

وی در پایان ضمن قدردانی از مردم دشت رژان، گفت که خاطرات شیرین زندگی در این دشت همیشه انگیزه‌ای برای تلاش در راه پیشرفت و آبادانی آن است و آینده روشنی برای این سرزمین متصور است.

 

×گروه خبری، تحلیلی اقتصاددان شمال

+روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه

 

#دشت_رژان

#توسعه_کشاورزی

#گردشگری

#اکو_توریسم

#سرمایه_گذاری

#مشاور_تحقیق_و_توسعه 

#فرصت_اقتصادی

#دکتر_حجت_بقایی

#مصاحبه

#گزارش_خبری

#اقتصاددان_شمال

زنده میان مردگان، اسیر میان زندگان / قصه آزاده ای سرفرار

به مناسبت ۲۶ مرداد سالروز بازگشت آزادگان؛

زنده میان مردگان، اسیر میان زندگان

(دکتر حجت بقایی؛ به مناسبت ۲۶ مرداد سالروز بازگشت آزادگان)

آن شب
نه باران می‌بارید
نه ماه 
به چادر خاک‌گرفته‌ی ما سر می‌زد.
خاکی که 
بوی باروت می‌داد
و در آسمان 
هیچ پرنده‌ای 
جز گلوله ها نبود
ما بودیم
و صدای خمپاره‌هایی که 
فرق دعا را 
با ناله نمی‌فهمیدند.
خسته بودم
نه از جنگ
از بیدار ماندن 
میان آدم‌هایی
که لحظه‌ای بعد
دیگر زنده نبودند.
از فرمانده اجازه گرفتم.
گفتم فقط چند دقیقه
چشم‌هایم را ببندم
پشت پلک‌هایم
چیزی جز خاک و دلتنگی نبود.
گوشه‌ی چادر
به خواب رفتم
نه خواب نه
چیزی مثل سقوط بی‌صدا
مثل افتادن برگ میان شعله.
وقتی بیدار شدم
خورشید، سرد بود
و خاک، سردتر.
دنیا تاریک نبود.
روشن هم نه...
اما ساکت
ساکت‌تر از آنی که 
باید باشد.
دوستانم اطرافم بودند
با صورت‌هایی بی‌حرکت
چشم‌هایی که دیگر
به آسمان 
نگاه نمی‌کردند.
دراز کشیده بودند
مثل برگ‌های پاییزی که
دیگر بادی نیست 
تا تکانشان دهد.
صدایشان زدم
یکی‌یکی
نام‌های آشنا:
حسن!
مهدی!
جعفر!
اما تنها صدایم
به خودم برگشت.
و صدایم در آن لحظه
بی‌پاسخ‌ترین 
واژه‌های دنیا شد.
و بعد
صدای کامیون آمد
از آن دور
با چرخ‌هایی که آرام
از روی جنازه‌ها رد می‌شد.
دیدم‌شان
عراقی‌ها بودند.
با اسیرها
با مردانی که 
دیگر 
چیزی برای از دست دادن نداشتند.
بلند شدم
دویدم
بی‌تفنگ
بی‌پرچم
با دلی که 
دیگر زنده بودن را شرم می‌دانست.
فریاد زدم:
من هم!
من جا مانده‌ام!
مرا هم ببرید...
و آن‌ها
نه پرسیدند
نه ترسیدند
فقط سوارم کردند.
از آن روز
اسیر شدم
نه فقط 
پشت سیم‌های خاردار
که در خوابی که 
دیگر هیچ‌وقت تمام نشد.
سال‌ها گذشت
از اردوگاه به اردوگاه
از امید به امیدی کم‌رنگ‌تر.
و یک روز
آزاد شدم.
روی کاغذ
در رادیو
میان خبرها.
به وطن برگشتم
اما میان زندگان
یک چیزی کم بود.
آدم‌ها حرف می‌زدند
اما من زبانشان را
یاد نگرفته بودم.
در خیابان‌ها 
راه می‌رفتم
اما هنوز
گوشه‌ی چادر آن شب را
فراموش نکرده بودم.
من زنده ماندم
میان مردگانی که عاشق بودند
و حالا
اسیرم
میان زندگانی که 
فراموش کرده‌اند.

+روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه

این قصه را ۱۳۹۵ نوشتم، که از انتشارش صرف نظر کردم...
بر اساس خاطرات یکی از همکاران که سالهاست ندیدمش...