سکوت زمرد؛ جایی میان جرم و وجدان

🎬 سکوت زمرد؛ جایی میان جرم و وجدان

فیلمنامه بلند سینمایی «سکوت زمرد» با پژوهش و نویسندگی حجت بقایی، پس از چند سال پژوهش، بازنویسی و مشاوره تخصصی، حالا آماده ورود به مرحله تولید شده است.
این اثر در ژانر درام جنایی – معمایی با رویکرد روانشناختی نوشته شده و دومین اپیزود از مجموعه بلند «دروغهای سفید» به شمار می‌رود؛ مجموعه‌ای که پیش تر در محافل اساتید سینمایی و دانشگاهی مورد توجه قرار گرفته بود.
به گزارش خبرنگارما، حجت بقایی که پیش‌تر با آثار مستند و پژوهشهایش در حوزه روان‌رفتار مجرمانه شناخته می‌شود، در «سکوت زمرد» دوباره به سراغ تضاد دیرین میان وجدان و بقا رفته است.
او در گفتگویی کوتاه درباره این پروژه می‌گوید: «سکوت زمرد فقط یک داستان جنایی نیست. تحلیلی است از سکوت؛ جایی که اضطراب، ترس و اخلاق در هم می‌آمیزند و تصمیم انسان را شکل می‌دهند.»
این فیلمنامه حاصل بیش از چهار سال تحقیق میدانی و بررسی دقیق بر روی رفتارشناسی جرم و اضطراب اجتماعی است. در کنار نویسنده، گروهی از اساتید روان‌شناسی، ارتباطات و رسانه نیز به عنوان مشاوران علمی و هنری همکاری داشته‌اند.
«سکوت زمرد» در فضایی واقع‌گرایانه روایت می‌شود، بر اساس وقایع حقیقی و اتفاقات روزمره اطراف ما، جایی میان راز، وجدان و گناه.
شخصیتهای داستان، برخلاف تیپهای متداول سینمای جنایی، دارای عمق روانی و کشمکش درونی هستند؛ هر یک صدایی از ترس و حقیقت درون خود دارند.
همین ویژگیها باعث شده که فیلمنامه ظرفیت بالایی برای تولید در سینما، تلویزیون یا پلتفرمهای VOD داشته باشد.
"هدف ما ورود به پیش‌تولید و جذب سرمایه‌گذار است."
به گفته بقایی، فیلمنامه پس از چندین مرحله بازخوانی و تأیید مشاوران، اکنون آماده ورود به مرحله پیش‌تولید و جذب سرمایه‌گذار است.
هدف تیم سازنده، ارائه این پروژه در بازار فیلم ایران و جشنواره‌های بین‌المللی فیلمنامه است.
بقایی در بیانیه خود می‌نویسد:
«سکوت زمرد تجربه‌ای است میان جرم و وجدان. سینما زمانی زنده است که درون انسان را به تصویر بکشد، نه فقط سایه‌های بیرون را.»

🎬 نام اثر: فیلمنامه سینمایی «سکوت زمرد»
🎭 ژانر: درام جنایی / روانشناختی
✍️ نویسنده و پژوهشگر: حجت بقایی
📚 اپیزود دوم از مجموعه: «دروغهای سفید»
🤝 مشاوران علمی و هنری: گروهی از متخصصان روانشناسی، ارتباطات و رسانه
🎯 هدف: آماده‌سازی برای تولید و جذب سرمایه‌گذار فرهنگی
📍 نویسنده: روابط عمومی پروژه «سکوت زمرد»
📅 پاییز ۱۴۰۴

https://www.tiwall.com/wall/post/449028

#تیوال
#فیلمنامه
#سکوت_زمرد
#دروغهای_سفید
#بازار_فیلمنامه
#اخبار_هنری
#سینمایی

مرثیه ای برای ستارگان/ به بهانه دستگیری بازیگر مشهور سینما

ستاره‌ای در میان آتش؛ مرثیه‌ای برای هنرمندانی که سوختند/ به بهانه دستگیری بازیگر مشهور سینما

(حجت بقایی؛ پژوهشگر، فیلمنامه نویس و مشاور تحقیق و توسعه)

واحد خبر کارگروه صلح و سازش _ فرهنگ توسعه// ۲۸ مهر ۱۴۰۴، خبری منتشر شد که بار دیگر جامعه هنری و عموم مردم را متأثر کرد؛ دستگیری یکی از بازیگران مشهور کشور، خبری که فراتر از یک اتفاق شخصی، نمادی از چالشها و بحرانهای عمیقی است که بسیاری از ستاره‌های عرصه هنر در ایران با آن مواجهند. این اتفاق بهانه‌ای شد برای بازنگری در شرایطی که ستاره‌های هنری در آن می‌درخشند و در همان حال می‌سوزند.
ستاره بودن در ایران، آنهم در دنیای هنر، نوعی زندگی پرتنش و پرتلاطم است. این مسیر نه فقط از طریق استعداد و تلاش بلکه به واسطه فشارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، شکننده‌تر از آن است که به چشم می‌آید. داستانهای بسیاری از هنرمندانی که به واسطه شرایط دشوار، قضاوتهای ناعادلانه یا مشکلات شخصی به بن‌بست رسیدند، در حافظه جمعی ما ثبت شده است.
اینجا ایران است؛ جایی که ستاره بودن به معنای درخشش در معرض بادهای تند انتقاد، حاشیه‌سازیها و گاه آسیبهای جبران‌ناپذیر است. شاید در هر جای دیگری هم چنین باشد، اما فشارهایی که جامعه و ساختارهای موجود بر هنرمندان وارد می‌کنند، شرایط را پیچیده‌تر و دشوارتر کرده است.
اینکه یک هنرمند، به ویژه بازیگری که در کانون توجه عمومی قرار دارد، دچار چنین وضعیت شود، تلنگری است به همه کسانی که در این مسیر قدم می‌گذارند. هنرمند باید بداند که ستاره بودن نه تنها نوری می‌طلبد که بدرخشد، بلکه حکمت و دانشی می‌خواهد تا بداند چه زمانی باید نور خود را کم کند یا خاموش سازد؛ چرا که گاهی خاموش شدن، نه تسلیم، بلکه راهی برای حفظ خود و بازگشت دوباره است.
این اتفاقات، فراتر از حواشی یک پرونده، فرصتی است برای نگاهی جدیتر به حمایت از هنرمندان، ایجاد فضاهای امنتر و بازتر برای بیان و زندگی، و تقویت سیستمهایی که به جای محکوم کردن و حذف، به بازسازی و حمایت می‌اندیشند.
در نهایت، ستاره بودن در ایران یعنی تحمل نگاهها، تحمل قضاوتها، و البته گاهی تحمل سوختنها. ولی اگر بتوانیم یاد بگیریم که نوری که می‌تابانیم را به موقع خاموش کنیم، شاید این چراغها، طولانیتر و پرفروغتر بدرخشند.

+فرهنگ توسعه