از جامعه هیچ انتظاری نداشته باشید، اگر به جامعه اعتبار ندهید حذف می شوید

از جامعه هیچ انتظاری نداشته باشید،  اگر به جامعه اعتبار ندهید حذف می شوید 

( دکتر حجت بقایی ، مشاور تحقیق و توسعه )

در شروع این نوشته خدمت مخاطبین عرض کنم که با توجه به تجربیاتم در طول زندگی این نظر شخصی من است، و ممکن است شما مخاطب محترم با توجه به محیطی که در آن زندگی می کنید و پرورش پیدا کرده اید، و آموخته های خود نظر متفاوتی داشته باشید.
خلاصه نوشته (( نگاهی به نقش فرد در ارزش‌آفرینی اجتماعی و راهکارهایی برای حفظ هویت فردی ))
در ذهن بسیاری از ما، جامعه ساختاری مقدس و بزرگ‌تر از فرد است؛ موجودیتی که قرار است از ما حمایت کند، به ما فرصت رشد بدهد، ما را در آغوش بگیرد و در سختی‌ها پشتیبان‌مان باشد. اما واقعیت آن است که جامعه به خودی خود چیزی به کسی نمی‌دهد، بلکه اگر بتواند، دارایی‌های فردی، استقلال، انرژی، خلاقیت و حتی هویت تو را هم از تو می‌گیرد؛ مگر آن‌که تو برای جامعه مفید، ضروری و دارای جایگاه باشی.
این تو هستی که به جامعه اعتبار می‌دهی.
تو به خانواده معنا می‌دهی با مسئولیت‌پذیری‌ات.
تو به سازمان ارزش می‌دهی با کار و خلاقیت‌ات.
تو به شهرت هویت می‌دهی با رفتار و اخلاق‌ات.
تو به زادگاهت اعتبار می‌بخشی با دستاوردها و خاطرات‌ات.
اگر جامعه به تو نیازی نداشته باشد، در بهترین حالت نادیده گرفته شده و در بدترین حالت حذف می شوی. جامعه چیزی را حفظ می‌کند که به کارش بیاید. این نیاز می‌تواند مالی، عاطفی، روانی، امنیتی، اجتماعی، سیاسی، یا قدرت‌محور باشد. اگر این نیاز وجود نداشته باشد، فرد، در نگاه جامعه، بی‌مصرف تلقی می‌شود.

- چرا این نگاه مهم است؟

زیرا شناخت این واقعیت تلخ، ما را از توهم انتظارات بی‌پایه رها می‌کند. تو وقتی ارزش‌مند هستی که نقش فعال داشته باشی، نه وقتی صرفاً حضور داری. نقش فعال یعنی توان پاسخ به یکی از نیازهای جامعه. در غیر این صورت، جامعه علاقه‌ای به حفظ تو نخواهد داشت.

[[ راهکارهایی برای حفظ هویت و جایگاه فردی در جامعه ]]
- خلق ارزش شخصی : مهارتی بیاموز که نیاز جامعه باشد. تو وقتی دیده می‌شوی که ارزش افزوده تولید می‌کنی، نه زمانی که فقط هستی.
- مرزهای روانی‌ات را حفظ کن: هرقدر هم که جامعه از تو مطالبه کند، اجازه نده هویتت را ببلعد. "نه" گفتن را تمرین کن و اولویت‌هایت را بشناس.
- روابط انسانی هدفمند بساز: شبکه‌ی اجتماعی تو تنها زمانی پشتیبان تو خواهد بود که در زمان‌های عادی هم آن را تغذیه کرده باشی؛ با مهر، صداقت و همدلی.
- وابستگی کور نداشته باش: خانواده، سازمان، وطن… همه محترم‌اند، اما اگر بدون توهین یا آسیب می‌توانی فاصله بگیری، گاهی لازم است، این فاصله را برای حفظ خودت ایجاد کنی.
- هویت‌سازی مستقل از نقش‌های اجتماعی: تو پدر یا مادر، کارمند، یا شهروند هستی، اما همه‌ی تو این‌ها نیست. بخشی از هویتت باید مستقل از این نقش‌ها بماند تا اگر جامعه یکی از آن‌ها را از تو گرفت، فرو نپاشی.
_ در پایان باید گفت: این دیدگاه ممکن است برای برخی تلخ یا بدبینانه به نظر برسد، اما در واقع واقع‌گرایانه و هشداردهنده است. تنها راه حفظ عزت فردی در جامعه‌ای که بر اساس نیاز عمل می‌کند، این است که خودت را فراموش نکنی، و توان خلق و نگهداری ارزش شخصی‌ات را حفظ کنی.
#مقاله
#جامعه
#مشاور_تحقیق_و_توسعه 
#حجت_بقایی
#کارگاه_آموزشی
#کارگاه_مدیریت   
- روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه(اختصاصی)