نماز، نردبان نور / شعری از حجت بقایی

ای نماز، ای رابط ما و خدا
ای نماز، هرگز نشو از ما جدا
تو نمازی و منم حجت او
در جهان هستم با رخصت او
تو نمازی و نشان عابدی
من بقایی و به عالم شاهدی
شاهدم بر مؤمنان پاک یا
مؤمنان غرق در کبر و ریا
ای نماز، ای رازهای عاشقی
رابط خلق با رب، را فقط تو لایقی
تو نمازی و به مثل یک مَلَک
می‌نمایی سیئات ما اَلَک
تو نمازی، ذکر هر دل خسته‌ای
در تو پیدا می‌شه هر گم گشته‌ای
نور تو، فانوس شبهای سیاه
سجده‌ات، آرام جان بی‌پناه
تو پلی بر آسمان معنوی
نردبانی تا به قُربِ سرمدی
در تو جاری می‌شود راز حضور
دل شود روشن چو مه در شامِ دور
ای نماز، ای نور صبحِ صادقان
پایگاهی بر ستیغِ عاشقان
با تو از غفلت، نجاتی ممکن است
بی‌تو حتی عقل هم سرگردان و مست
در رکوعت، می‌شکند زخم غرور
در قنوتت، اشک می‌گردد ظهور
در سجودت، بنده گردد چون غبار
تا که بوی وصل گیرد روزگار
هر که با تو پاک شد، پاکی گرفت
از نگاه حق، درخشانگی گرفت
هر که با تو ساخت جانش را شفاف
شد دعایش مستجاب و بی‌خلاف
ای نماز، ای جلوه‌ی الطاف حق
نور در دنیای فنی، همچو برق
بارش آیات بر دل می‌نهی
نور ایمان را به دلها می‌دهی
بی‌تو دل، چون خانه ظالم شود
با تو دل، چون قبله عالم شود
در حضورت غایب است دیوارها
می درخشد در جهان افکارها
تو زبان عاشقی با کردگار
سرّ قربی، از جهان بی‌غبار
می‌کِشی ما را ز مرداب گناه
تا به دریاهای نور و عذرخواه
ای نماز، ای تربیت در عین راز
در تو هر شب می‌رسد صبحی طراز
در تو جاری می‌شود آیات نور
می‌شوی دژ در برابر شرور
چون علی در نیمه‌شبها بی‌صدا
اشک می‌ریزد به درگاه خدا
یا چو زین العابدین، مرد پگاه
می تپد دل در قنوت اشک و آه
ای نماز، ای پرچم توحید ناب
بی‌تو جان در خود گرفتار و خراب
ای چراغ راه، در ظلمت‌سرا
با تو احیا می‌شود روح دعا
تو امید آخر انسان شدی
در دل شب، رازدارمان شدی
پس بمان ای نغمه پاک خدا
تا نگردیم از تو ای والا جدا

---
سی و دومین کنگره ملی نماز- رشت
بداهه ای برای انوشا

https://anoosha96.blogfa.com/post/5096

#شعر
#ادبیات_فارسی
#نماز
#شعر_نماز